محمد مظلوم اردکانی؛ مهراورنگ قایدی؛ شاکر حاجتی؛ بهناز برازش
دوره 5، شماره 2 ، مهر 1397، ، صفحه 17-22
چکیده
در این مقاله دو گیاه بومی به عنوان جاذبهای زیستی با نامهای سیمرنیوپتسیساوچری و ایسرنگوندا، به صورت فرآوری نشده، جهت حذف رنگ متیلنبلو از پسابها، مورد استفاده قرار گرفتهاند. در این طرح، بررسی ایزوترمهای لانگمویر و فرندلیچ، بررسیهای سینتیک و بررسی پارامترهایی نظیر غلظت بهینه جاذب و زمان بهینهی جذب انجام شده ...
بیشتر
در این مقاله دو گیاه بومی به عنوان جاذبهای زیستی با نامهای سیمرنیوپتسیساوچری و ایسرنگوندا، به صورت فرآوری نشده، جهت حذف رنگ متیلنبلو از پسابها، مورد استفاده قرار گرفتهاند. در این طرح، بررسی ایزوترمهای لانگمویر و فرندلیچ، بررسیهای سینتیک و بررسی پارامترهایی نظیر غلظت بهینه جاذب و زمان بهینهی جذب انجام شده است. اسیدیتهی مناسب محیط به هنگام حذف آلاینده برای سیمرنیوپتسیساوچری برابر با 6 و برای ایسرنگوندا برابر با 5 گزارش شده است. غلظت بهینهی جاذب زیستی برای سیمرنیوپتسیساوچری برابر با 0.3 گرم و برای ایسرنگوندا برابر با 0.5 گرم میباشد. زمان بهینهی جذب برای برای سیمرنیوپتسیساوچری 10 و برای ایسرنگوندا 15 دقیقه گزارش شده است. زمان بسیار کوتاه و میزان کم جاذبهای زیستی مورد استفاده، نشاندهندهی کارایی بالای این دو جاذب زیستی در حذف آلاینده رنگ میباشد. جذب متیلنبلو بر روی هر دو جاذب از الگوی جذب لانگمویر تبعیت میکند. بررسیهای سینتیکی جاذبهای سیمرنیوپتسیساوچری و ایسرنگوندا به ترتیب از الگوهای شبه درجهی دوم و شبه درجهی اول پیروی میکنند.
